Κώδικας ηθικής Ειδικών Παιδαγωγών

Κώδικας Ηθικής Ειδικών Παιδαγωγών από την Πανελλήνια Ένωση Ειδικών Παιδαγωγών...

Το προφίλ του Λογοπεδικού

Από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Λογοπεδικών...

Πρωίμη παρέμβαση και ανίχνευση μαθησιακών δυσκολιών, κ. Καδέρογλου

Μαθησιακές δυσκολίες στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το πρόβλημα της δυσλεξίας κ. Πατσίδου

Μαθησιακές δυσκολίες και γνωστικές προσεγγίσεις, κ. Τζουριάδου, κ. Μπάρμπας

Η Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα, Κριτική Θεώρηση, Παντελιάδου, Λαμπροπούλου

Ο δαίμων της βαθμολογίας στο κρυφό αναλυτικό πρόγραμμα, κ. Βαρσαμής

Δρ. Παναγιώτης Βαρσάμης, Διδασκαλείο «Δημήτριος Γληνός», ( Π.Τ.Δ.Ε. – Α.Π.Θ. ) Σε πολλά ειδικά σχολεία έχει κατανοηθεί το αδιέξοδο της ποσοτικής βαθμολογίας και έτσι δίνεται βαρύτητα σε εναλλακτικές μορφές αξιολόγησης (Kleinert, Green, Hurte, Clayton, Oetinger, 2002˙ Prater, 2003). Πολλοί συγγραφείς ειδικής αγωγής προτείνουν τη σύνδεση της βαθμολογίας με αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης, τα οποία προϋποθέτουν ανάλυση του υπό διδασκαλία αντικειμένου και δημιουργία καταλόγων δεξιοτήτων (Jackson & Larkin, 2002˙ Salend & Duhaney, 2002˙ Whittaker, Salend, Duhaney, 2001). Ωστόσο, η προσφορά τους στην αυτοεκτίμηση μπορεί να είναι περιορισμένη, αν ισχύσουν τα ίδια κριτήρια για όλους τους μαθητές. Πάντα χρειάζεται διαφοροποίηση περιεχομένων, στόχων και μεθόδων υπό το πνεύμα της επίκτητης θεώρησης της επιδεξιότητας. Προς τη ζητούμενη κατεύθυνση βοηθά σημαντικά η εφαρμογή της Κλίμακας Επίτευξης Στόχων (Goal Attainment Scaling, Roach & Elliot, 2005), αρκεί να συνδυάζεται με την τεχνική SMART (Specific, Measurable, Achievable, Realistic and Time-bound goals, Conzemius & O’Neill, 2002). Η συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων στις διαδικασίες αυτές τους καθιστά περισσότερο υπεύθυνους. Τέλος, για την ουσιαστική αξιοποίηση των οφελών χρειάζεται ανοικτή και ξεκάθαρη επικοινωνία για το θέμα, ενημέρωση των γονέων, εκπαίδευση των εκπαιδευτικών και συστηματική παρακολούθηση της εφαρμογής (βλ. Καψάλης, 1998˙ Mamlin, 1999˙ Roach & Kratochwill, 2004). ...

Δυσλεξία και μαθηματικά,κ. Κοσυφόλογλου

Διπλωματική εργασία. ...

Η επικοινωνία του εκπαιδευτικού με το παιδί, κ. Βασιλειάδης

Η Επικοινωνία του Εκπαιδευτικού με το Παιδί: ακρογωνιαίος λίθος για την Ψυχική του Υγεία!...

Η ΔΕΠΥ και η αντιμετώπισή της στο σχολείο, κ. Γιαννουλάκη

Εισαγωγή Η υπερκινητικότητα εμφανίζεται με τη μεγαλύτερη συχνότητα σε σύγκριση με όλα τα προβλήματα συμπεριφοράς στην παιδική ηλικία. Ο εκπαιδευτικός έρχεται συχνά αντιμέτωπος με το σύνδρομο ΔΕΠ-Υ (διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα). Είναι σκόπιμο να είναι ενημερωμένος για τα συμπτώματα και τις διαταραχές αυτού του συνδρόμου, για τις μεθόδους και τις τεχνικές που θα βοηθήσουν το έργο του και θα μειώσουν τις δυσκολίες του παιδιού, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο θα μιλήσει στους γονείς. Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, θα πρέπει να είναι διαθέσιμος να συνεργαστεί με τους ειδικούς. Το κίνητρο γι’ αυτή την εργασία ήταν ένας υπερκινητικός μαθητής μας. Ήρθε στο τμήμα μας, στο 15ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων, με τα χαρτιά της επίσημης γνωμάτευσης, διωγμένος από δύο σχολεία της Αθήνας. Την πρώτη μέρα στην τάξη μάς υποδέχτηκε με ένα «δυναμιτάκι», γεγονός που προδιέγραφε ανησυχίες για τη συνέχεια. Τελικά, ύστερα από συνεργασία με τον παιδοψυχολόγο, συνεχή συνεργασία με τους γονείς του παιδιού και με τις προσπάθειές μας στο σχολείο, μέσα σε δύο χρόνια (πέμπτη και έκτη τάξη) η συμπεριφορά του παιδιού βελτιώθηκε θεαματικά, όπως και οι προσπάθειές του στο γνωστικό τομέα. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, η εμπειρία αυτή μάς ωρίμασε και μας έκανε να νιώσουμε ότι άξιζε και η παραμικρή προσπάθεια που καταβάλαμε ως εκπαιδευτικοί και ως άνθρωποι ...